Lokwinske Jorrit!

Voor mijn favoriete jongste broer(tje),

Van harte gefeliciteerd met je 29ste verjaardag. Ik hoop dat je een leuke dag hebt (gehad) met leuke mensen en nog leukere cadeautjes;) Idem voor de avond/nacht.
Voor je nieuwe levensjaar wens ik je alle goeds en ik hoop dat we elkaar in gezondheid (tja, dat krijg je ervan als je ouder wordt) terug zullen zien. Ik zal straks op een terras een wijntje op je nemen en in gedachten een hele dikke knuffel en tut fan dyn sus en tot msn's (heel graag, heel snel).

Pst: Ik wilde je niet al te erg pesten vandaar een heel klein kiekje, maar als je die aanklikt is er een boodschap voor je.

Laatste schooldag!

Hola mis amigos!

Vandaag de laatste schooldag. Eigenlijk alleen maar leuk. Ik heb het er erg leuk gehad en veel geleerd (ook over Argentinie en haar geschiedenis), maar mijn hersencellen zitten volgepakt en een en ander moet eerst even naar beneden zakken voordat ik weer verder kan. Overigens wel kicken dat ik hele avonden kan zitten beppen en alles meekrijg. Het wil 's avonds trouwens beter dan 's ochtends, maar dat kan ook door de wijn komen ;)
Ik heb wel het idee dat je op deze manier meer leert van en over een land dan als je er alleen maar doorheen zou tuffen langs de touristische hoogtepunten. Logisch natuurlijk. Vooral Nadina wist erg veel te vertellen en uit te leggen. Heel interessant. Het is een heel bizar land; qua denken en ideeen is het toch wel wezenlijk anders dan wij aan de andere kant van de plas denken.
Anita en ik hebben voor de juffen chocola gehaald want dat hadden ze toch wel verdiend. Daarna naar de stamkroeg om te lunchen.
Een paar weetjes; de stroom valt hier regelmatig uit. Niemand wordt er koud of warm van. Gewoon wachten tot ze in de keuken weer verder kunnen. Alleen als het langer dan een uur is, veranderen de Argentijnen; dan klappen ze namelijk als het licht weer aangaat. Ook gebeurt het hier regelmatig dat een winkel of kiosk geen wisselgeld genoeg heeft en dan krijg het restant in snoep uitgekeerd. Ook zie je veel bankbiljetten met plakband gerepareerd; geldautomaten willen niet altijd het geld in een keer geven en dan moet je wat trekken om toch te krijgen waarvoor je betaald. Ook ik ben al in de weer geweest met de tape.
Entonces, ik heb mijn gevorderdendiploma op zak en kan weer verder. Vanavond gaan we uit eten, maar daarvoor hebben we tangoles. Dat kwam wat onverwacht dus ik mag het proberen op bergschoenen. Heerlijk charmant, maar zo heb ik de afgelopen weken al gesalsad (?) dus deze keer kan er ook wel bij. Normaal is de school vergeven van de dames, maar we zijn deze week zwaar in de minderheid en dus aan de beurt anders zijn er geen danspartners genoeg. Tja....

Na de lunch ben ik mijn antibioticaprik wezen halen en deze viel niet fijn. De verpleegster dacht dat het zou helpen om na de injectie te wrijven waardoor ik bijkans tegen de vlakte ging. Ik zei maar snel dat ik wel ging wandelen en dat het dan wel goed zou gaan in de frisse lucht. En dat ging inderdaad beter.
Verder geen bijzondere week; veel regen dus de nieuwste James Bond daarom maar gekeken (wat mij betreft een aanrader ook al heeft hij blond haar en blauwe ogen), wijntje drinken en voor de rest rustig.
Zondag gaan we dus naar Arie de gaucho. We kunnen heen meerijden met Engelse vrienden van Arie en terug gaan we met Mirta en Joji die maandag komen. Jullie gaan horen hoe het was.

Tot die tijd wens ik jullie allemaal buen suerte voor 2007, buena salud, mucho plata y amor por supuesto!
Grande beso de Nynke

Argentijnse kerst

Dag kaaskoppen,

Terwijl jullie aan de overblijfselen van de eerste kerstdag zijn begonnen, bij ouderpaar nummer twee vertoeven, aan het uitbuiken zijn of in bioscoop, disco of kroeg hangen, is hier de werkelijkheid alweer begonnen.
Zaterdagavond zijn we met een horde 'extranjeros' (buitenlanders) naar Parilla Alberto geweest waar ze overheerlijke lomo hebben. Nog een paar biertjes en zo werd het stiekem toch weer vier uur. Zondag dan ook heerlijk uitgeslapen en daarna genoten van het zonnetje wat eindelijk weer tevoorschijn was gekomen. Acuut weer een rode kop natuurlijk. Ook wachten op papa Noel want die kwam op een quadbike door bario Melipol gescheurd om kindertjes (en een grote Nederlandse) snoep te brengen. Mirta kwam achter me aan gerend, gewapend met camera, want papa Noel y una Holandese vond ze prachtig.

Daarna heb ik haar geholpen met tafeldekken, eten klaarmaken en dat soort dingen. Vervolgens werd ik haar kledingkast ingeduwd want tja, die reiskleding van mij was beslist niet geschikt voor navidad dus ik moest een blouse van haar aan en schoenen. Best bijzonder dat die mij pasten want ze heeft maatje 36.
Rond tien uur kwamen vrienden en haar kinderen en was het aanvallen geblazen. Het eten met kerst is vooral koud omdat het zomer is. Veel salades en vlees en nog meer rode wijn. Als laatste de toetjes; geflambeerde pannekoeken met banaan en rum. Daarna (rond kwart voor 12) wordt alles als een gek opgeruimd omdat het cadeautjestijd is.

Ik heb van Mirta een ketting gehad met een Mapucho tekening erop. De Mapuchy zijn de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Na de cadeautjes wordt de champagne opengetrokken en wordt er, net als met oudjaar, afgeteld tot 12 uur. Iedereen feliciteert elkaar dan met navidad en er wordt geproost. Daarna is het eigenlijk snel bekeken omdat iedereen de benen neemt naar de nodige feestjes. Ik kreeg een lift van Joji en Mirta die gingen tangodansen. Wij (wederom de vreemdelingen) zijn naar de Roxy geweest. Een disco. Gedanst en gedronken tot zes uur 's ochtends en ik was om half zeven thuis. Toen ik de tent uit kwam gerold was het licht! Lang, lang geleden dat ik dat heb meegemaakt.
Gister dan ook tot half drie geslapen. Mirta en Joji hebben zelfs in mijn kamer staan roepen of ik meeging lunchen, maar niks van gehoord. Om een uur of vijf ben ik met de drie dames naar Cerro Cathedral geweest en hebben we mate gedronken aan het lago Guiterez. Daarna met Anita en Esther nog even wat gedronken in de stad maar toen vond ik het wel weer mooi geweest.
En vandaag is het weer net als voor kerst; nog meer regen en weer school dus. Ik heb een nieuwe juf, Nadine, en dat is een enig mens. Heerlijk sarcastisch en lerares annex journalist.
Voor mij is het aftellen naar het reizen begonnen en ik heb veel zin om naar het noorden te gaan al was het alleen maar vanwege het weer.
Jullie nog een hele fijne tweede kestdag en tot later!

Feliz navidad

Hola,

Allereerst wil ik u en de uwen een hele fijne kerst toewensen. Ik hoop dat jullie het gezellig, lekker en leuk gaan hebben!
Ik zal hier mijn best ook gaan doen. De kerstsfeer heeft vandaag absoluut bezit van mij genomen want het regent hier de hele dag, we hadden champagne op school om kerst te vieren dus al redelijk op tijd alcohol in het hoofd, kortom; kerst. Vanochtend gewoon les en na de les vertelde iedereen hoe kerst word gevierd in zijn land. Was erg leuk want het waren echt allemaal verschillende nationaliteiten; Zwitsers, Duits, Amerikaans, Australisch, Schots, Alaska (!), Chinees enz. Erg leuk om de verschillen te horen. Daarna hadden we champagne met de lokale kerststol die natuurlijk meer dan zoet is met marsepein gedrenkt in rum, mmmmm.
Vanmiddag nog even een film op school en dan heb ik maandag lekker vrij!
Vanochtend vroeg op want mijn Anneke belde mij om even te teuten, erg leuk. Mirta was helemaal overstuur en dan gaat ze praten en mijn Nederlandse mem doet haar best, maar Mirta is erg snel en live al lastig te volgen.
Mirta is sowieso een beetje van de kaart want Dolce, de poes, is ontsnapt. Nu mag Dolce wel naar buiten maar niet als ze op mannenjacht wil en daar had ze absoluut zin in dus die is in een onbewaakt ogenblik ontsnapt. Mirta denkt dat de reppeldel wel zwanger terug zal keren, maar ze zegt erbij dat ze haar dan met open armen zal ontvangen. Gelukkig maar.
Kerst ga ik dus zondagavond vieren. Eten met familie en vrienden van Mirta en dan komen we om een uur of twee samen om met alle 'aliens' een borrel te drinken in de stad. Dat moeten we dan vanmiddag plannen anders komen we niet in de stad en we komen ook niet meer terug omdat hier dan alles vol- en vastzit. Maandag alleen uitslapen en dan dinsdag gewoon weer les, maar dat is dan mijn laatste week en dan heb ik een heeeeeele lange tijd niks dan opstaan voor leuke dingen.

Allemaal fijne kerstdagen en 3TL2 bedankt voor de foto. Heel erg leuk. Gedraag je ;)

Vrolijke voeten

Buen dias,

Het gaat hier tekeer, niet normaal. De hele nacht heeft het geregend en op Cerro Cathedral (dé skiberg van Bariloche) is zoveel sneeuw gevallen dat er bijna geskied kan worden. En dat noemen ze hier dan zomer. Zelf woon ik vlak bij Cerro Otto, maar vanochtend ben ik vergeten even naar boven te kijken. Stress in de toko want Mirta was vergeten dat ze vandaag haar belasting moest betalen anders wordt het moppie de bak ingeslingerd. Sinds de economische crisis van 2001 heeft ze niet meer betaald dus het is echt op het randje.
Die economische crisis kan ik niet meer horen want de doorsnee Argentijn doet niet anders dan mopperen op de economie. Het is voor hun ook flink achteruit gegaan want de peso was eerst 1 dollar en nu koop je drie pesos voor 1 dollar. Wat sinds 2001 ook is ingevoerd zijn prijsverschillen tussen Argentijnen en gringo´s. Ik betaal bijvoorbeeld drie keer zoveel om een nationaal park binnen te komen en ook voor de vlucht van Bariloche naar Salta betaal ik meer dan de mensen hier. En zo zijn er veel dingen. Als Mirta bijvoorbeeld ergens naartoe wil, is het goedkoper. Wat veel gebeurt is dat als een Argentijn iets voor een grinog regelt dan krijgt hij of zij de commissie. Meestal wordt dat dan gedeeld met de gringo zodat die er ook nog een (prijs)voordeeltje van heeft. Tja, niet leuk, maar je kan er nu eenmaal niets aan doen dus ik leg me er maar bij neer.
Gister wezen shoppen voor Mirta. Ze krijg een brander voor olie. Mirta is helemaal into feng shui en omdat ze rookt, heeft ze veel last van kwade geesten in huis en daarom moet er flink gewierookt worden om ze weg te jagen. Het is echt bij vlagen een gek mens. Zo is ze aan het sparen voor een auto. Die heeft ze nog niet, maar de garage heeft ze wel vast laten bouwen want ´eerst moet de wieg in orde zijn voordat het kindje kan komen´.
Na het shoppen naar de film Happy Feet. In het Spaans, jawel. Leuke film. Toen we naar buiten liepen hoosde het al en dat is de hele nacht zo gebleven. Wel triest is dat die wijk waar ik werk veel huizen ook tegen de vlakte zijn gegaan omdat de meeste van hout en dozen en simpele platen zijn gemaakt. Wat een ellende zo vlak voor de kerst.
Normaal hebben we op donderdag een trekking maar dat gaat dus vandaag niet door vanwege het weer. Heb ik ook eens vrolijke voeten. Ik ga zo mijn ticket betalen en daarna mijn hepatitis shot halen. Om een uur of zes afgesproken in de kroeg voor een borrel en dan naar huis want ik heb een juf die het erg grappig vind dat ik juf ben geweest dus die overstelpt mij met massa´s huiswerk. Is niet erg want het is een enig mens en ik steek echt veel van haar op. Zo begin ik zelfs het verschil tussen por en para door te krijgen (na zes weken!).
Morgen hebben we na de pauze een soort bijeenkomst in kleine groepen waarin iedereen vertelt hoe kerst in zijn/haar moederland gevierd wordt. En vandaag moest ik een Nederlandse legende is het Spaans vertellen. Best grappig dat dat nu al lukt. Mijn klasgenoot deze week is een jongen uit Hong Kong en ik moet constant op mijn tong bijten om niet te lachen want ze kunnen dus echt de r niet zeggen, dat wordt een l. De helft van de tijd heb ik geen idee waar hij het over heeft. Nu ja, zo en pasant leer ik nog wel wat Chinees dus dat is dan wel weer het voordeel.
Fijne dag en tot later,

Nynke

Kerken en kogels

Hi!

Vandaag ontslag genomen van de school. Ik heb tot en met volgende week vrijdag les en 3 januari vlieg ik naar Salta. Ik heb braaf uitgelegd dat het niet aan de juffen lag, maar aan de stad. Vanavond zal ik Mirta inlichten en ik denk niet dat zij het leuk vind, maar dat is nu eenmaal niet anders. Morgen ga ik het vliegticket boeken want het ligt flink noordelijk. Ik zou met de bus kunnen gaan, maar dan doe ik er vier dagen over en het scheelt zegge en schrijven 125 euro en daar ga ik niet vier dagen voor in een bus hangen. Als ik weer naar het zuiden ga om Karlien in Mendoza te ontmoeten mag ik al een dag bussen dus deze keer ga ik overslaan. Ook mijn ticket naar Paaseiland is verzet en ik vlieg nu op mijn verjaardag naar Paaseiland. Een mens kan beroerder verjaardagen vieren, nietwaar?
Vandaag hebben we weer vrijwilligerswerk gedaan. Blijft lachen met die kids. Even verderop is een veldje waar je kan voetballen en naar een uurtje Engels zijn de Argentijnse adhd-ers niet meer te houden dus dan gaan we voetballen met kereltjes die daar al zijn. Vorige week waren we Engeland (de Engelse mutsen wisten niet eens dat je met je klauwen van de bal moet afblijven) en zijn we ingemaakt. Vandaag een nieuwe naam gekozen ´internationals´ en promt gewonnen. Gelijk spel dus na twee keer.
Morgen aan de shop want ik wil een cadeautje voor Mirta kopen voor onder de kerstboom en ik wil naar de film ' Happy feet'. Kan hier prima want het is net als in Nederland ondertiteld dus het is ook nog eens goed om Spaans (of Castellano) te leren. Tekenfilm over pinguins, toepasselijk!

Hasta luego!

El Bolson

Hola,

Hier Nynke vanuit Argenitinië wat op het moment veel overeenkomsten vertoont met ons kikkerlandje; kou, regen en wind. Ook dit hele weekend. Wel jammer want we zijn dit weekend de hort op geweest en vooral gister bijna weggespoeld.
Donderdag en vrijdag heb ik niet meer zoveel gedaan qua spannende activiteiten want ik was niet helemaal fit. Ook niet helemaal ziek dus een kaartje gekocht voor de bus naar El Bolson. Dat ligt twee uur naar het zuiden en is van origine een hippiestadje. Veel handwerk en veel marihuana. Hebben wij niet veel van gezien, maar zal wel door de regen komen. 's Ochtends naar het centrum gelift en daarna door naar de busterminal. Eenmaal in El Bolson eerst even gegeten en daarna op zoek naar een hostel. Bleek achteraf een hele foute keuze want het was er vergeven van de Israeli's. Nu zult u denken; 'Nynke pakt racistische ideeën op', maar het is hier vergeven van de Israeli´s en ze zijn zwaar irritant. Ik heb er nog nooit zoveel gezien. Ze zijn meestal begin 20 want ze krijgen na hun militaire dienst geld van de regering om te gaan feesten en dat doen ze dan vooral hier en in grote groepen. Bovendien zijn de meeste grof onbeschoft. Ook doen er veel verhalen de ronde over strakke acties zoals niet opletten bij de gletsjerinstructie en vervolgens veertig meter naar beneden flikkeren. Kortom, erg impopulair alhier. Ook wij hadden erg veel last van ze, maar de volgende morgen was de beurt aan ons :)
Anyweg, we zijn de bergen ingegaan. Maar liefst op 1500 meter hoogte. Het regende beneden en daar hadden we natte sneeuw. Voordat we bij een refugio kwamen, was er een bos met houtsnijwerk in de bomen. Jaren geleden is daar een grote bosbrand geweest en een dertig kunstenaars hebben van verbrande en overgebleven bomen sculpturen gemaakt. Heel bijzonder, zo hoog en dan kunst vinden. Daarna mate gedronken en terug waar we halverwege een lift kregen van twee Argentijnen. Gelukkig want het was een flinke klim en de afdaling beloofde ook nog eens duizend meter te zijn.
Daarna een biertje gedronken en lekker uit eten. De volgende dag dus vroeg uit de veren en daarna zijn we naar de 'verborgen waterval' geweest en terug gelopen, zo' n tien kilometer, maar heerlijk vlak. Tegen die tijd plensde het behoorlijk en hebben we de tijd tot vertrek maar in een internetcafé gehangen. Wel lekker om dan weer in een warm en rustig huisje te komen.
Onderhand ben ik hier nu aan mijn zesde week begonnen en Bariloche is voor mij eigenlijk wel meer dan genoeg geweest. Ik heb dan ook besloten om een week eerder te stoppen en te vertrekken. De lessen zijn leuk, maar alleen maar in de ochtend en ik vermaak me de rest van de dag wel, maar het begint een beetje op vervelen te lijken en daar vind ik de tijd te kort voor. Bovendien heb ik het Spaans redelijk onder de knie en wil ik daar verder wat mee dan ga in dat in Nederland wel doen. Ik wil nu eerst wat zien!
Kerst en Oud en nieuw blijf ik nog hier, kerst met Mirta en familie en oud en nieuw gaan we dus met Arie en de gaucho´s vieren, daarna ga ik naar het noorden. Karlien komt de 12e en die heeft gelukkig haar ticket om kunnen zetten en die ontmoet ik de 12e januari in Mendoza. Tot die tijd ga ik wat hitte halen in het noorden. Waarschijnlijk gaat Anita mee want die heeft het ook al wel gezien, maar ik ben 2 of 3 januari hier weg.
Ik wens jullie fijne kerstvoorbereidingen en geniet van de gezellige donkere dagen voor kerst.
Hasta luego.

Dames, mujers, chicas....

Weekend en het is nu officieel; kerst komt eraan!
De achtste december is de dag van de maagd Maria (de onbevlekte ontvangst) en dan worden de kerstbomen in de huizen gesleept en de lichtjes opgehangen. Het is voor mij heel vreemd om te zien omdat ik dat niet echt met zomer associeer, maar het is weer eens wat anders. Ik zal het de 24e vieren met Mirta. Haar zoon en dochter (met vriend) komen en een hele horde vrienden. Het diner is dan om een uur of tien 's avonds, normale tijd dus. Iedereen die komt, maakt een gerecht en natuurlijk doe ik ook mee.
Na het diner cadeautjes en daarna gaat iedereen hier uit. Tangodansen of gewoon stappen. Dat begint zo rond een uur of twee, drie. Dan de hele nacht uit en de volgende dag uitslapen en dat was het dan. De 26ste is hier een gewone werkdag dus dat betekent voor mij gewoon les. Eigenlijk vind ik dat wel fijn, een kort maar hevig feestje in plaats van twee dagen.
Afgelopen woensdag was het etentje met de gaucho. Ik heb niemand vergiftigd (ze vonden het 'muy rico') en het was razend gezellig.
De gaucho komt oorspronkelijk uit Amsterdam, maar is hier nog net geboren. Na een maand Argentinie wist ze het zeker, ik wil hier wonen. Nu woont ze een uur vanaf Bariloche in een huis zonder stromend water, electriciteit en andere luxe. Een hele sympathieke vrouw/meid.
Ik had Anita en Esther uitgenodigd en Mirta had ook twee vriendinnen gevraagd. Stel je voor; zeven vrouwen van verschillende leeftijden en nationaliteiten aan een tafel. Paar flessen wijn ertussen en klaar is het recept voor veel geroddel, kletsen en lachen. Een topavond en ze vonden het eten nog lekker ook. Jojie, de vriendin van Mirta, had het toetje gemaakt, geflambeerde pannekoeken gevuld met dulce de leche.
Volgende dag natuurlijk wel een beetje brak, maar soit.
Het leek Arie (de gaucho) leuk als wij daar oud en nieuw kwamen vieren en dat lijkt mij ook wel erg bijzonder. Middenin een steppegebied tussen de gaucho´s. Dat wil ik meemaken!
Morgen ga ik met Anita naar El Bolson, is een hippiestad twee uur ten zuiden van Bariloche. Vanavond niks want ik ben erg moe. Geen idee waarvan, maar ik rol lekker vroeg mijn mandje in.

Cociner por la gaucho holandese

Hola,

Woensdag. Het is hier niet meer zo fijn qua weer. Het waait en is bewolkt. Nog geen regen gehad, maar wel dreigende. Zijn we niet meer gewend. Houden we niet van. Jassen en schoenen aan en chocolademelk drinken. Dat heet hier een submarino; krijg je een glas met hete melk met aan de randen dulce de leche en je krijgt een staafje chocola en dat laat je er dan inzakken, mmmmmmmm.
Gister vrijwilligerswerk gedaan. Van te voren kwam degene die dat organiseert naar Anita en mij toe om te vragen of wij het deze keer de de volgende keren willen organiseren en les willen geven aangezien we het al vier keer eerder hadden meegemaakt. Ach, waarom niet. Per slot voeren we verder niet al te veel uit dus dat leek ons wel leuk. Vanaf volgende week organiseren we dan alles; voorlichting aan andere studenten, inhoud en materialen.
Vanavond is het dan eindelijk zover; de Nederlandse gaucho komt eten. Mirta heeft twee vriendinnen uitgenodigd en Anita en Esther komen mij versterken. Ik gan dan zo de boodschappen doen: hutspot en rode kool. Kunnen ze kiezen, mocht het ene niet te pruimen zijn, dan misschien het andere. Mirta maakt postre (toetje) en zij kan een zalige chocolademousse maken dus dat worden weer bolle buikjes!
Op school is het nu stervensdruk want het hoogseizoen is begonnen en dat kan je echt merken. Een paar weken geleden waren we met zijn 5-en en nu lopen er 30 rond. Een hele andere sfeer. Persoonlijk ben ik wel blij dat ik het wat intiemer heb meegemaakt want dit is mij iets te massaal. De lessen zijn echter nog steeds leuk. Ook al denk ik dat ik soms stilsta, het gaat toch iedere keer weer beter. Vloeiend zal ik wel niet worden, maar ik heb een goede basis en gelukkig ken ik geen schaamte en ik kakel vrolijk door ook al maak ik de meest gruwelijke grammatical fouten. Ook leer ik door de fouten. Zo vertaalde ik hotdog bijvoorbeeld letterlijk naar het Spaans, maar dan zeg je dat je liever activiteiten tussen de lakens wilt ondernemen. OK, weet ik dat ook weer :(
Later weer meer en een besito de Nynke

Bewijsmateriaal bij eerder geleuter

Bussen, walvissen, pinguïns enz......

Hallo,

Bij voorbaat excuses voor suffigheden, spelfouten en dubbels. Vanacht niet in een bed, maar in een bus geslapen in gezelschap van mijn drie nieuwe vriendinnetjes, maar ook een hele horde klagende Duitsers dus het is wel eens frisser geweest in mijn bovenkamer.
Donderdag op pad naar Puerto Madryn. In coche cama (bus), dat is een hele luxe stoel en onderweg krijg je een dekentje, kussentje en te eten. Persoonlijk vind ik het luxer dan een vliegtuig, wij vonden het net als vroeger; ziek zijn onder een dekentje en dan heerlijk verwend worden en tv kijken.
Anyweg, de volgende dag kwamen we aan in een strandstadje waar het heerlijk warm was. Excursies geregeld, douchen en meteen het strand op. Daar kwamen we twee Ieren tegen die we nog kenden van Bariloche. Bijteuten in het zonnetje. Het water van de oceaan was wel wat fris, tuurlijk geprobeerd.
De volgende dag hebben we een tour gedaan naar peninsula Valdez. Het was spannend of we de walvissen zouden gaan zien want het seizoen is eigenlijk bijna voorbij. Geluk moet je soms hebben want we kregen een zodiac (rubberboot) toegewezen en dan zit je lekker laag bij het water. Ook waren wij er het eerst van de vier boten en het was geweldig; zes walvissen, drie moeders met hun kindje. Die waren nog aan het groeien voordat ze verder kunnen. Ze moeten maar liefst zeven ton aankomen in twee maanden tijd. Ik zeg: lang leve het perspectief! We hebben ze zien springen, water zien sproeien/spuiten en de staart zien ondergaan. Eigenlijk alles wat in de folder wordt beloofd. Helemaal super om dat te zien.
Daarna gegeten en verder over het eiland. Was wel weer even wennen, helemaal plat, gortdroog en immens groot. De tocht die wij hebben gedaan was maar de helft en dan hebben we het nog over meer dan 400 km. Zeeleeuwen en - olifanten en daarna nog pinguïns, heel bijzonder om te zien. Ze hebben hier heel veel natuurparken en je mag niet bij die beesten komen, ze alleen van een afstand bekijken dus ze zijn echt ongestoord. Een superdag. Zaterdagavond heel lekkere biefstuk gegeten in een heel leuk kitsch restaurant. Terrasje, eigenlijk alles wat bij strand hoort.
Volgende dag weer vroeg op en deze keer naar een Punto Tombo waar op de top van het seizoen 1 miljoen pinguïns leven. Een gedeelte is open voor publiek en dat is erg grappig want je moet dan echt wachten omdat een pinguïn wil oversteken. Heel bijzonder om daar zo dicht bij te komen. Weer in een boot gestapt om de tonino´s te bekijken, zwart/witte dolfijnen, de snelste die er zijn.
Daarna naar een Welsh stadje want hier zitten een aantal dorpen en steden die van oorsprong Welsh zijn. Daar hebben we een tea gedaan. Ik geloof dat Diana dat ook ooit heeft gedaan en als het goed genoeg was voor haar dan ook voor ons.
Wij hebben daarna in Trelew gewacht op de bus. Eigenlijk zouden we een uur terug moeten naar Madryn en dan weer langs Trelew, maar we hebben de tijd zoek gebracht op een terras. En toen dus weer terug. Wel weer fijn om dan in de bergen te belanden.
Een geweldig weekend dus, gezellig en heel veel bijzondere dingen gezien.
Zo nog even een bakkie doen met Anita en dan lekker naar huis.
Chau.

Adres

Hola,

Een aantal mensen hebben gevraagd om mijn adres. Bij deze mijn adres tot 12 januari:
San Martin 3610
Barrio Melipal
(8400) San Carlos de Bariloche
Provincia de Rio Negro
Argentinië
tel. (ik weet niet wat er voor Argentinië moet) 02944441284

Daarnaast heb ik ook een mobieltje aangeschaft (een Nokia voor de som van 30 euries incl. beltegoed) en dat nummer is 0294415688069.

Vanavond is er tangoles, maar ik ben wel even zat van het huppelen wat betreft de salsa en wij Europeanen hebben nu eenmaal geen ritme dus ik geef het op. Daarnaas is het nog steeds spannend of de gaucho gaat komen eten dus ik ben constant Mirta aan het bellen, maar waar die uithangt, Joost (of hier Juan) mag het weten.
Morgen les en meteen het rugzakje mee en dan vertrekken we om zes uur naar Puerto Madryn. Daar komen we dan de volgende dag om zeven uur ´s ochtends aan. Als het goed is zijn er nog walvissen te zien, maar ze zijn bezig te vertrekken naar warmere oorden. Duimen dat er nog een paar zijn en anders moet ik maar voor walvis spelen;)
U gaat het nog horen.
Buena noche de Argentina

Gedicht van mi madre

Sinterklaas is in het land gekomen.
en heeft niets voor Nynke meegenomen.
Argentinie is niet zijn werkgebied
helaas komt de goedheilig man daar niet
ik heb gehoord je bent spaans aan het leren.
dat is mooi dan kan ik volgend jaar in mijn madretaal met jou converseren.
nou meisje doe goed je best en volg regelmatig je les.
en wat hoorde ik nog meer? is jou figuurtje aan het uitdijen?
nou dan zet ik de pieten vast aan het naaien en breien
zodat jij straks weer in de kleren post,
is dat probleem ook weer opgelost
je bent in een fijn kosthuis
want daar wordt flink gerookt en dan voel jij je er wel thuis.
zelfs op de wc wordt er gesmookt.
van onder en boven wordt er dan flink gerookt
nou meisje geniet daar van je leven.
het is zo voorbij dat duurt maar even.
wat ik van hier vertellen wil
het waait hier flink het is echt niet stil.
en ga ik morgen hier vandaan
dan is hier in holland nog steeds een orkaan.
wat je nog meer moet weten.
jou jongste broer was bij je heit en mem te eten.
die andere is in bergum mijn verjaardag aan het vieren.
en gelijk is ie de moeder aan het versieren.
nou Nynke, mijn dichterskwaliteiten stoppen hier.
ik wens jou een fijne 5 december met veel plezier.
groeten van sint en piet

Manic monday

of een day in the live........
Maandag, echt, het maakt niet uit waar je uithangt of wat je doet, maar maandag blijft maandag. Geen zin in school en liever weekend en vrije tijd.
Ik sta rond kwart voor acht op, dit noemen we vooruitgang, je zou er ontslag voor nemen;) en dan douchen en eten. Ik krijg twee geroosterde boterhammen van Mirta met dulce de leche en koffie, oplos. In veel gezinnen zijn het ook kleine crackertjes met jam, maar ze zal wel hebben gedacht, die is groot, daar moet wat in.
Dan vertrekken we rond half negen. Ik woon aan een straat die niet geasfalteerd is dus het is ook regelmatig stof happen. Dan lopen we naar de weg waar de bus langskomt, alleen blijven wij op een strategisch punt staan en dan is het vervoer naar de stad:
A. bus
B. vriend of kennis die stopt en ons meeneemt
C. liften
Persoonlijk vind ik het laatste het leukst want het is wel een leuk idee dat je met een dame van 61 aan de kant van de weg staat met de duim omhoog. Bovendien is het negen van de tien keer de manier waarop ik in de stad kom. Ik woon er ongeveer vier kilometer buiten. Dus als ik ´s avonds erg laat ben, neem ik een taxi, maar dat is omgerekend iets van 1 euro en vijftig cent.

De bussen zijn hier een verhaal apart want Argentijnen doen niet aan bushaltes, dat is iets waar je gaandeweg achter moet komen, ik spring dan ook regelmatig of te vroeg of te laat uit de bus. Er is geen systeem, je let erop of er veel mensen in de straat lopen of je moet gewoon vragen.
Dan dus les van 9 tot 11. Deze week een nieuwe juf. Ik had hiervoor Flavia en die was erg goed en ook erg gezellig. Veel teuten en lachen. Aan een nieuwe moet je toch weer even wennen, maar ze legt veel grammatica uit. De eerste twee weken had ik les met een Amerikaans meisje, toen een week alleen en vanaf morgen met een Japans-Amerikaans meisje. Is wel leuk als er wat afwisseling is. Anyweg, ook met Maria zal het wel goed komen. Om 11 pauze en dat is een drama want ze serveren dan medialunas, heerlijke zoete croissants waar je snel langs moet lopen want ik groei bij de klippen op. Snel naar buiten voor een sigaretje. Dat laat ik nog steeds niet staan en voor het geld hoef je het ook niet te laten, 1 euro per pakje.
Na de tweede helft zijn we dan klaar, huiswerk, grrrr en daarna lunchen. Of we gaan uit eten of we halen een broodje. Op maandag hebben we ´s middags een bijeenkomst voor de volgende dag omdat er op de dinsdag vrijwilligerswerk is. Dat is in een arme buurt van Bariloche waar wij dan aan kinderen tussen de 5 en 10 jaar Engels geven. Dat stelt niet veel voor qua inhoud, maar het gaat erom dat die kids lol hebben, toch iets leren en ook even van de straat zijn. Ik vind het erg leuk om te doen. Het is hier gewoonte om mensen bij begroeting een zoen op de wang te geven en dat gaat daar dus ook op, erg schattig en ze vinden het enig om met die gekke buitenlanders te spelen.
Daarna even internetten, in het park wat lezen of huiswerk maken en dan is het meestal al snel zeven uur en dan hebben we op de maandag salsales. Meer bedoeld als sociaal lijmmiddel dan iets anders, maar meestal huppelen we even een rondje en dan een drankje en dan is het naar huis racen want om half tien staat het eten op tafel. Van tevoren dacht ik dat ik zeeen van vrije tijd zou hebben, maar dat valt smerig tegen, de tijd glipt hier door je vingers.

Het weer is nu helemaal fijn want de wind is iets gaan liggen en dan wordt het wat warmer, de zomer is begonnen!!!! Wel veel smeren want de ozonlaag is hier dunner en dat merk je want je kan echt niet een half uur onbeschermd in de zon zijn zonder rood aan te lopen. Helaas vergeet ik elke keer wel wat en deze keer loop ik dan met een knalrood/roze voorhoofd. Zo zie je maar dat elk voordeel zijn nadeel heb. OK, ik ga nog even een koffie drinken en dan bailar salsa.
Hasta luego!

Afscheid en plannen

Zondag, eindeijk heerlijk uitslapen. Donderdagavond redelijk laat en vrijdag naar school. Die avond hebben we op school de Motorcycle diaries gekeken. In het Spaans met Spaanse ondertiteling. Ik heb het meeste wel meegekregen, maar ik vermoed dat ik nog eens zal moeten gaan kijken.
Daarna zijn we uit eten geweest. Bij Llao Llao wat ongelovelijk mooi is en de naam is van een hotel. Daar is een echpaar wat in het weekend de huiskamerdeuren opent en dan een soort van huiskamerrestaurant runt. Razend leuk. Wij zaten aan tafel met twee advocaten uit Buenos Aires die meereden in een rally. Voor Argentijnse begrippen stinkend rijk. Wel lachen want die ene bestookt Anita (Zwitsers) nu met emials dat hij niet meer kan slapen. De stakker.
Na het eten even een borreltje en voor ik het wist was het vier uur in den nacht. Helaas niet uitslapen want Esther had het lumineuze idee om te gaan paardrijden. Nu had ik dat een eeuwigheid al niet meer gedaan dus ik dacht ' waarom ook niet?'. Esther ging overigens niet meer want die doet vanaf heden vrijwilligerswerk. In ieder geval gingen Anita, Natalie (Canada) en ik op pad. 's Ochtends was het erg mooi; een met de natuur, zeg maar. Leuke info voor Ilse Dorry; dit was de estancia waar die aflevering van Wie is de mol? is opgenomen. Dat was immers dat ze moesten lopen voor die gaucho´s en de man die met ons meereed had daar ook aan meegedaan. Ook was Bridget Maasland daar geweest, maar ik heb geen idee voor welk programma dat dan was.
Lunch en daarna weer verder en toen werd het al snel minder leuk want mijn zadel begon te schuieren dus ik moest midden in een afdaling van het paardje af en het paadje was erg smal. Bovendien ben ik niet een geboren gaucho want ik was absoluut niet de baas, eerder andersom. Ook wilde Tregua (wapenstilstand) constant in galop en ik niet. Helemaal zeer ben ik er weer afgegleden. Tuurlijk hadden we geen idee wat we moesten doen want van tevoren kregen we geen uitleg en niks. Eerlijk gezegd was het geen paardrijden, maar meer paardzitten en hopen dat je er niet aflazert. We hebben onwijs gelachen, dat snapt u.
In ieder geval hadden wij het alledrie dus dit was wat mij betreft de laatste keer dat ik op een paard heb gezeten. Ik stik vandaag van de rugpijn vanwege het gehos.
Goed, daarna even teuten en daarna uit eten. Daarna nog even wat drinken en zo werd het toch stiekem weer drie uur voordat ik in mijn mandje lag.
Vanochtend heb ik de was gedaan. Wel luxe want andere gastgezinnen doen dat niet. Mirta wel in ruil voor een fles wijn. Vanmiddag heb ik met de andere drie meiden geluncht in La Esquina. Dat is zo´n beetje onze vaste stek. Ze hebben er een soort van Amerikaanse booths, alleen dan van hout. Zit altijd erg fijn. Natalie gaat namelijk vandaag weg dus we moesten natuurlijk afscheid nemen. Erg jammer want het was een erg leuke meid en we hebben veel gelachen en ook leuke gesprekken gehad. Stonden we dan met zijn vieren met natte oogjes. In ieder geval ga ik haar waarschijnlijk bezoeken omdat ze in Montreal woont en dat is maar twee uur van Ottawa dus dat lijkt me wel erg leuk.
Nu dus even achter de pc gekropen en dan vanavond weer eens bijMirta thuis eten. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin bij haar. Ze teut wat af en tussenoor wordt er flink gerookt, maar ze is heel erg leuk. Wat erg toevallig was, is dat de eerste buitenlander die zij in huis had een Nederlandse was. Die woont hier nog steeds want ze is gaucho geworden. Waarschijnlijk komt ze woensdag eten en dan zal ik Nederlands koken. Ik denk aan hutspot en rode kool met appeltjes, maar als u andere suggesties heeft, lees ik dat graag.
Verder hebben we net de bustickets gehaald naar Puerto Madryn. Komende vrijdag is het namelijk de dag van de heilige maagd Maria en wij dachten dat dat een vrije dag zou zijn. Dat leek ons wel ideaal om dan naar de andere kant van het land te reizen naar peninsula Valdez. Daar zijn nu namelijk nog walvissen te zien en die vertrekken binnenkort. In ieder geval blijkt het nu dat we geen vrij hebben. Moeten we morgen maar even melden dat we niet komen. We pakken dan donderdagavond de bus en dan komen we de volgende dag aan. Het zijn coche cama´s en dat zijn een soort van slaapstoelen. Zondagavond vertrekken we dan weer naar Barilcohe en dan kunnen we maandag direkt door naar school. Lijk me erg bijzonder; pinguins, dofijnen en dus hopelijk ook walvissen.
We gaan met zijn 3-en: Esther , Anita en ik.
Morgen op school zijn er verder geen bekenden meer van ons want de anderen zijn nu al weer verder gereisd. Tja, zo gaat dat. Moeten wij alleen strijd leveren tegen de medialunas; dat zijn de hele zoete croissants die we halverwege de dag krijgen. Argentinie is echt het land van Dulce (zoet). ze beginnen ´s ochtends met cake of met crackers met dulce de leche, een soort kruising tussen caramel en bebogeen. Om een uur of een, twee, warm eten, het liefst pasta en dan om een uur negen, tien 's avonds, warm eten. Veel, heel veel vlees en aan groente doen ze niet zoveel. Ik moet onderhand een beetje gaan opletten want dit soort dieet doet je kleren erg snel kleiner worden!
Goed, binnenkort ga ik aan de slag met kiekjes en sowieso later meer.

Nynke is op reis

Hallo,

Mijn eerste blogtoestand, vreselijk, ik had er namelijk helemaal geen zin in en zou het bij mailen houden. Veel persoonlijker. Helaas haalt de techniek van Argentinië mij in. Bij het internetcafe wordt ik er met grote regelmaat uitgegooid en bovendien krijg ik last van mijn ouderdom en weet ik niet meer wie ik wat heb verteld. Bij deze de smoezen om er dan toch maar eentje te beginnen.

Vandaag is het vrijdag en hier zijn veel studenten en leerlingen toe aan hun laatste schooldag. Ik ook alleen dan die van deze week. Gelukkig is het vrijdag want het weer net als vroeger op de vrijdag, een beetje katerdag. Gister hadden we namelijk, net als elke donderdag, een trekking. Is een duur woord voor wandelen in de bergen. Nu krijgen wij als verwende westerlingen van de school een gids mee en dat was een leuk joch die ons uitnodigde voor een asado. BBQ. Hij is nog student dus het hele huis deed mee en er kwamen verschillende mensen langs. Erg internationaal en heel gezellig. Argentijnen eten normaal al niet voor tien uur, maar gister wilde het niet opschieten met de kooltjes dus voor de eerste hap naar de bekkies kon, was het twaalf uur. Overheerlijk vlees trouwens, echt als boter........

Ik ga nu eerst even kijken of het is gelukt, digibeet als ik ben, en anders later heeeeeeeel, veel meer.

Nynke