Manic monday

of een day in the live........
Maandag, echt, het maakt niet uit waar je uithangt of wat je doet, maar maandag blijft maandag. Geen zin in school en liever weekend en vrije tijd.
Ik sta rond kwart voor acht op, dit noemen we vooruitgang, je zou er ontslag voor nemen;) en dan douchen en eten. Ik krijg twee geroosterde boterhammen van Mirta met dulce de leche en koffie, oplos. In veel gezinnen zijn het ook kleine crackertjes met jam, maar ze zal wel hebben gedacht, die is groot, daar moet wat in.
Dan vertrekken we rond half negen. Ik woon aan een straat die niet geasfalteerd is dus het is ook regelmatig stof happen. Dan lopen we naar de weg waar de bus langskomt, alleen blijven wij op een strategisch punt staan en dan is het vervoer naar de stad:
A. bus
B. vriend of kennis die stopt en ons meeneemt
C. liften
Persoonlijk vind ik het laatste het leukst want het is wel een leuk idee dat je met een dame van 61 aan de kant van de weg staat met de duim omhoog. Bovendien is het negen van de tien keer de manier waarop ik in de stad kom. Ik woon er ongeveer vier kilometer buiten. Dus als ik ´s avonds erg laat ben, neem ik een taxi, maar dat is omgerekend iets van 1 euro en vijftig cent.

De bussen zijn hier een verhaal apart want Argentijnen doen niet aan bushaltes, dat is iets waar je gaandeweg achter moet komen, ik spring dan ook regelmatig of te vroeg of te laat uit de bus. Er is geen systeem, je let erop of er veel mensen in de straat lopen of je moet gewoon vragen.
Dan dus les van 9 tot 11. Deze week een nieuwe juf. Ik had hiervoor Flavia en die was erg goed en ook erg gezellig. Veel teuten en lachen. Aan een nieuwe moet je toch weer even wennen, maar ze legt veel grammatica uit. De eerste twee weken had ik les met een Amerikaans meisje, toen een week alleen en vanaf morgen met een Japans-Amerikaans meisje. Is wel leuk als er wat afwisseling is. Anyweg, ook met Maria zal het wel goed komen. Om 11 pauze en dat is een drama want ze serveren dan medialunas, heerlijke zoete croissants waar je snel langs moet lopen want ik groei bij de klippen op. Snel naar buiten voor een sigaretje. Dat laat ik nog steeds niet staan en voor het geld hoef je het ook niet te laten, 1 euro per pakje.
Na de tweede helft zijn we dan klaar, huiswerk, grrrr en daarna lunchen. Of we gaan uit eten of we halen een broodje. Op maandag hebben we ´s middags een bijeenkomst voor de volgende dag omdat er op de dinsdag vrijwilligerswerk is. Dat is in een arme buurt van Bariloche waar wij dan aan kinderen tussen de 5 en 10 jaar Engels geven. Dat stelt niet veel voor qua inhoud, maar het gaat erom dat die kids lol hebben, toch iets leren en ook even van de straat zijn. Ik vind het erg leuk om te doen. Het is hier gewoonte om mensen bij begroeting een zoen op de wang te geven en dat gaat daar dus ook op, erg schattig en ze vinden het enig om met die gekke buitenlanders te spelen.
Daarna even internetten, in het park wat lezen of huiswerk maken en dan is het meestal al snel zeven uur en dan hebben we op de maandag salsales. Meer bedoeld als sociaal lijmmiddel dan iets anders, maar meestal huppelen we even een rondje en dan een drankje en dan is het naar huis racen want om half tien staat het eten op tafel. Van tevoren dacht ik dat ik zeeen van vrije tijd zou hebben, maar dat valt smerig tegen, de tijd glipt hier door je vingers.

Het weer is nu helemaal fijn want de wind is iets gaan liggen en dan wordt het wat warmer, de zomer is begonnen!!!! Wel veel smeren want de ozonlaag is hier dunner en dat merk je want je kan echt niet een half uur onbeschermd in de zon zijn zonder rood aan te lopen. Helaas vergeet ik elke keer wel wat en deze keer loop ik dan met een knalrood/roze voorhoofd. Zo zie je maar dat elk voordeel zijn nadeel heb. OK, ik ga nog even een koffie drinken en dan bailar salsa.
Hasta luego!