Lima

Hola!

Afscheid genomen van Chile en van Anita. Ik sta altijd te grienen op het vliegveld van Santiago want daar neemt iedereen de benen! Zij op weg naar Caracas en ik naar Lima. Gister vanuit Calama vertrokken na een kleine week in San Pedro de Atacama.
We zaten op 2500 meter en ik heb daar toch wel wat last van gehad; licht in het hoofd, snotterig en weinig lucht. Remedie is cocathee (net kruidenthee) of zes cocabladeren volgens Inca-traditie met je tong tussen kiezen en wang proppen. Hielp wel want na een vervelende dag ging het een stuk beter.
San Pedro is een heerlijk dorpje in een oase in de woestijn die volgens het Guinnessboek of records ' de droogste plek ter wereld' is. Wij hebben het er prima naar de zin gehad; Valle de la Luna, (bizar en onwerkelijk landschap), de zoutwoestijn (waar dan weer wel drie soorten flamingo's leven), termen (want reizen is ook relaxen) en als laatste de geisers van Tatio. Daarvoor moesten we om drie uur 's ochtends ons bed uitklimmen en na een alleledematenmassagedoorwegdek aangekomen bij de geisers. Min tien maar gids Victor maakte alles goed door eitjes in de geiser te koken evenals de pakken melk dus cafe con leche was geen probleem. De geisers stoppen er om negen uur mee en na dit stukje natuurgeweld mochten we een bad nemen in een bad gevormd door geiserwater. Heerlijk warm vooral omdat het nog rond het vriespunt was.
In San Pedro was het ook weer heerlijk eten; lunch voor ongeveer 10 dollar van drie gangen. Wij vonden het niet gek na Paaseiland maar de echte backpackers deden niks anders dan seiken. Tja, dan maar geen echte! Leuke en vriendelijke mensen, huizen gemaakt van adobe en heerlijk rustig. Fijne afsluiter van Chile.

En dan nu in Peru. Gister aangekomen en mijn taxichauffeur was een bijdehante; vertelde me zowaar de geschiedenis van Manneken Pis! Het Spaans is hiergoed te verstaan dus ik kan weer alle kanten op en dat is wel handig want Lima is geen gezellige stad. Alles heb ik in de kluis van het hotel gedaan, minus de Soles die ik vandaag nodig had. Dan maar geen kiekjes.
Met taxi naar het centrum waar ik de kathedraal (en waar de resten van Pizarro zijn) heb bekeken en daarna naar de San Francisco-kathedraal wat ook wel gaaf was want daaronder zijn de catacomben waar vroeger alle inwoners werden begraven dus je loopt gewoon langs de botten en schedels. Ik vond het eigenlijk wel een heel erg mooi centrum; veel koloniale cultuur.
Daarna het Peruvaanse eten geprobeerd voor de som van 3 euro (drie gangen) waar ik ook al weer niet van af ga vallen. Het eten is ook hier weer heerlijk. Deja vu gehad want ik was nog geen vijf minuten binnen of een mevrouw was haar tas met alles kwijt. Ik hoop niet dat de derde keer scheepsrecht is en dat ik dan aan de beurt ben:(
Daarna mezelf naar het museum de la Nacion laten rijden wat immens is en wat een geweldige collectie Peruvaanse cultuurschatten heeft liggen. Waanzinnig. Heb ik drie uur rondgedwaald, wat een mooie dingen en zo oud! Super!
Er was ook een fototentoonstelling over het geweld van het lichtend pad in Peru. Ook indrukwekkend. Moet ik toch eens wat meer over lezen want bepaalde dingen wist ik nog wel, maar veel ook niet.
Ik ben nu met hoofddoek en het helpt enigzins maar het fluiten en de aandacht blijft ook hier. Opbrengst van een dag in Lima; een emailadres, drie visitekaartjes en drie uitnodigingen om wat te gaan drinken.
Mijn reisgenoten komen over een paar uur aan dus ik ga nog even fijn (alleen!) een pisco drinken.
Chau y beso!