Hoofddoek en ondergoed

Hola!

Tijd aan het doden want we moeten een bus pakken. Er staat ons een busritje van 24 uur te wachten om in San Pedro te Atacama aan te komen. Gelukkig heb ik onderhand het talent ontwikkeld om overal en altijd te kunnen slapen dus daar zie ik niet zo tegenop.
Viña del Mar gaan we achter ons laten en dat spijt me niks. Ik zie liever de natuur van Chile dan de steden. We zijn een dag naar Valparaiso geweest en naar Isla Negra. In het laatste durp staat het buitenhuisje van Pablo Neruda, erg leuk ingericht door de Nobelprijswinnaar. In Valpo hadden we regen dus zijn we naar de film geweest. Ook altijd leuk.
Ook maar een hoofddoekje gekocht want de mannelijke aandacht voor blond haar was dag 1 erg grappig, maar is na drie weken verre van amusant dus de haren gaan bedekt gaan worden, zeker in Peru want daar schijnt het nog erger te zijn. De godganse dag worden we nagefloten, ten huwelijk gevraagd en wordt ons verteld hoe mooi we wel niet zijn. Voor alle blondines met een minderwaaridgheidscomplex; enkeltje Santiago boeken en nooit weer weggaan!
Wasje gedaan in Santiago en mijn vermoeden is bewaarheid; ze jatten het westerse ondergoed. Had ik van Anita al iets over gehoord, maar toen ik steeds sneller door mijn schone goed ging, ben ik maar eens voor en na gaan tellen en jawel; dat stelen ze. Erg raar idee dat ze tweedehands ondergoed willen, maar goed. Vanaf nu maar in de gaten houden dat alles terugkomt want met minder bagage reizen is niet erg, maar een en ander is wel handig om te hebben!
OK, wij gaan nog even een warme hap halen en wat tijdschriften en dan bussen.
Werk ze, studeer ze en tot later.