Onderweg

Tucuman, nooit naartoe gaan. Immens grote busterminal, hoge temperatuur en luchtvochtigheid en nog zes uur wachten voor de boeg voor het busje ons naar Mendoza brengt alwaar vrijdag Karlien zal opduiken. Industriestad en verder niks dus internetcafe met airco ingedoken, heerlijk.
Afgelopen zondag hebben we Salta alweer achter ons gelaten. Voordat wij aankwamen waren er stormen geweest waardoor bepaalde wegen onbegaanbaar waren en wij konden dus weinig kanten op. Wel zijn we een dag naar Salinas Grandes geweest, de grote zoutvlakte, hebben we Inca-ruines gezien en Pumamarca, de berg met de zeven kleuren.


Heel bijzonder. Ook door Salta gestruind natuurlijk en dat was erg leuk want je had echt een eet- en drinkwijk waar veel leuke tentjes zaten, lekker!
Zondag naar Cafayate gegaan en de weg ernaartoe was erg spectaculair qua natuurschoon dus daar zijn we weer naar terug gegaan om te kijken.
Het heet Quebrada de las Conchas en het zijn rotsen die ik moeilijk kan beschrijven, zo mooi. Ik zeg; gewoon even googelen. Gister zijn we naar Cachi geweest. Ook leuk om te zien, meer cultuur dan natuur en dat houdt het afwisselend, maar het blijft grappig als ze zeggen dat iets 'heel, heel erg oud is' en dan hebben ze het over een schilderij uit 1750. Tja, verwende Europeanen.
Vanochtend de bus genomen om zes uur voor een ritje van zes uur naar hier. Goede aansluitingen doen ze niet aan dus zijn we hier (Tucuman). Cafayate was een hele leuke verassing; alleen maar Argentijnen (on the loose want vakantie) en een lief klein dorpje met een leuk pleintje met leuke tentjes. Het had echt iets van een oase. Tja en soms moet je dan verder, maar goed; ik heb zin in Mendoza (Bodega's proberen) en het zal wel heel gek zijn om straks Karlien hier te zien. Wat we gaan doen weten we nog niet. In ieder geval Buenos Aires en voor de rest zien we het wel.
Goed, ik blijf nog even fijn wachten alhier. Jullie wens ik sterkte met het werk wat na al dat gefeest weer is begonnen. Tot later!