Chile

Nieuwe rondes, nieuwe kansen want een nieuw land; Chile. Op het laatste moment want deze week loopt ook mijn visum af dus ik moest ook wel weg.
Ushuaia hebben we achter ons gelaten. Anneke is hier woensdag aangekomen na een lange reis die best wel meeviel want madam is al aan de boemel geweest in Santiago. We zaten in een B&B wat op zich wel ok was, ware het niet dat er een gruwel van een eigenaar rondliep. Gecombineerd met moeheid, verkoudheid grenzend aan griep, en kou en regen vond ik het niet erg om te vertrekken. Wat echter niet wil zeggen dat het einde der wereld niet mooi was. Het had absoluut iets bijzonders om daar te zijn. De volgende stop naar beneden is Antartica, maar daar moet je wel de nodige pesos voor hebben. Dat hebben toch veel mensen want we hebben er veel gesproken die of net gingen (; Gien!) of net waren geweest. Wij sloebers hebben ons tevreden gesteld met het nationale park Tierra del Fuego waar we een middag hebben gewandeld, we zijn naar de gletsjer geweest en nog een boottochtje gemaakt ook. Ook nog alle (3!) museumpjes meegepikt en als echte toeristen natuurlijk een stempel in het paspoort gehaald om te bewijzen dat we aan het einde van de wereld zijn geweest.
Vanochtend hebben we de bus naar Punta Arenas gepakt en nu dus in Chili. De eerste misverstanden qua Spaans zijn daar al; enkele woorden zijn keurig Spaans, alleen heb ik die niet geleerd in Argentinië dus ik ben vanaf nu gewapend met mijn woordenboek om toch het ABS onder de knie te krijgen.
Morgen gaan we kijken wat we hier uit kunnen spoken en dinsdag naar Torres del Paine.
Chau de Nynke