...en weer terug.

El Calafate, ik ben weer in Argentinië en ik moet eerlijk zeggen dat het na bijna drie maanden daar al hebben rondgereisd, weer als bekend terein voelt.
We hebben in Chili leuke dingen gezien en gedaan; zo zijn we naar de Torres del Paine geweest wat ontzagwekkend is en waar je steeds weer naar de bergtoppen kijkt, ook al zou je niet willen. Ook een boottochtje gemaakt naar twee gletsjers, maar dat viel in het niet bij wat we gisteren hebben gezien;

We zijn nu bij het Nacional Park de los Glaciares en hier vind je de Perito Moreno en de Upsala gletsjer.

Eerstgenoemde staat bijna 60 meter rechtop in een meer en laat met veel gedonder, als ware het onweer, zo nu en dan wat van zijn ijsmassa vallen. Een uitzicht waar wij met gemak drie uur naar hebben staan staren en toen hadden we nog de pest is dat we weer weg moesten.

Gister met de boot naar Upsala, de grootste van Zuid-Amerika. Daar kan je niet dichtbij komen, maar we voeren door de stukken die er af waren gevallen; alle soorten blauw die je kan bedenken, hebben we gezien en de mooiste vormen en als die dingen alleen al in het water bewegen, geeft dat een hele deining en verplaatsing van water, waanzinnig.

Vandaag een niks-doe-dag want de bus naar El Chalten gaat alleen op de oneven dagen! Dus even een dagje wachten; wasje doen, uitslapen, ook niks mis mee. Het is eindelijk weer eens lekker weer, zonnetje erbij en heeeeeel belangrijk; geen wind! We zijn vanaf Ushuaia tot en met Puerto Natales weggeblazen vandaar ook dat we niet een lange wandeltocht in Torres hebben gedaan want er kwam ook nog eens regen bij en dan is het eerder zwemmen dan wandelen. Ook is het echt, echt de natuur in; bij gebroken ledematen wordt je per knol de bewoonde wereld weer ingeholpen.
Morgen dus naar Chalten en zo langzaam omhoog naar Bariloche via de bekende routa 40 die van noord naar zuid Argentinië gaat. Wij gaan daar dus het gedeelte van Patagonië van rijden.
In Bariloche weet ik de weg dus daar gaat u meer van mij horen.
Suerte.