Einde der wereld met Legolas!!!!

Dag daar,

Het einde der wereld, aangekomen in Ushuaia. Ik kan nu weer met jullie communiceren want kou, regen en sneeuw, wat een misere en dan te bedenken dat het hier zomer is. Soms kan ik me er over verbazen waar mensen een leven weten op te bouwen.
Gisteravond met Anita sushi wezen eten als afscheidsdiner. Erg raar want onderhand hebben we meer dan drie weken samen gereisd en daarvoor zaten we zes weken samen op school en zijn we ook veel samen de hort op geweest. De chicas konden het dan ook niet helpen dat ze wat waterige oogjes kregen. Gelukkig is het een pauze van samen reizen want we zien elkaar weer in Santiago de Chile als we met zijn 3en naar Paaseiland gaan.
Goed, ik zal ter zake komen wat betreft de titel. Mijn vlucht van BsAs naar hier ging voorspoedig en bij het ophalen van de bagage was het erg druk want het is een klein vliegveldje dus ik stond achter een jongen te wachten. Was van achter al niet lelijk en toen hij zich omdraaide, werd mijn uitzicht alleen maar beter. Hij kwam me erg bekend voor, maar zoveel bekenden heb ik hier niet dus dan ga je denken en jawel... Ik stond achter Orlando Bloom!!!!!!!!! Jongens (of misschien meer de dames) ik kan jullie verzekeren dat hij in het echt net zo 'lindo' is als on screen. Het duurde even voor mijn rugzakje er was, maar dat was deze keer geen straf. Lang leve het reizen!

Chau de Nynke

Moeders

Hallo daar,

Verschil moet er wezen, u gaat gebukt onder koude, wij leggen het af in de hitte met een heerlijk hoge vochtigheidsgraad. Lang leve de airco!
Buenos Aires; nog steeds. De stad is door ons uitgebreid bezocht. Alle touristische hoogtepunten hebben we te pakken gehad, maar daar heb je niet veel tijd voor nodig. Argentinië is een nieuw land dus qua historie ben je snel klaar. De vrije tijd is goed in te vullen met shoppen want er zijn veel leuke en trendy wijkjes waar je leuk inkopen kan doen. Helaas is de rugzak al gevuld dus die vlieger gaat niet op. Wij mochten een aantal zaken in Karlien haar rugzak dumpen die, overbeladen, woensdag is teruggekeerd. Ook Esther (ken ik nog van Bariloche) hebben we hier nog gezien en we zijn met vijf meiden een lomo (biefstuk) wezen eten. Onderhand maken we al grappen of we al een hele koe hebben verstouwd want ik heb van mijn leven nog nooit zo veel vlees gegeten, maar het blijft elke keer heerlijk.
Van alles wat we hebben gedaan en gezien (o.a. Recoleta,

Boca, Evitamuseum, casa Rosada, tango in San Telmo) hebben de dwaze moeders op de plaza de mayo toch wel de meeste indruk op mij gemaakt. Al meer dan 30 jaar lopen ze daar elke donderdag met de foto's van hun kinderen. Kippevel en tranen van ontroering.

Maandag is mijn vlucht naar Ushuaia en ik ben druk aan de regel want het zuiden is klein maar drukbezocht dus er moet geboekt en gepland worden anders zitten we zomaar vast. De eerste tegenvallers zijn er al; zo gaat de boot door de Chileense fjorden niet door want ze hebben technische problemen dus meer dan 20 vaarten zijn geschrapt. Nu ja, wil je op zo'n tobbe zitten? Ook de nodige bussen zitten alweer vol dus ik zit een week in Ushuaia, maar ik hoop dat het daarna beter zal gaan. Via internet regelen is hier nog niet echt doorgedrongen dus ik moet veel via de telefoon doen en dan stuit ik nog wel eens op spraakverwarringen, maar goed, tot nu toe lukt dat verder wel redelijk.
Omdat we wat vrije tijd hebben, leek het ons een goed idee om onze backpackerfacade wat bij te laten poetsen. Gister ben ik naar de kapper geweest. Voor 25 pesos heerlijke hoofdmasage, knipbeurt en brushing. Ik vroeg of hij de droge stukken eraf wilde knippen dus ik heb het weer een stuk korter, maar ik denk dat het wel beter staat want de mannelijke fluitconcerten zijn toegenomen. Voor vanmiddag hebben we een afspraak bij de schoonheidsspecialiste. Zijn we daarna weer helemaal fris en fruitig voor het zuiden.
Goed, ik ga proberen er wat kiekjes bij te parkeren en ook bij de vorige stukjes, maar als u niks ziet, is dat dus niet geslaagd:)
Chau y grande beso de Nynke

Bs As

De hoofdstad. Vele verhalen over gehoord en dan met name negatieve van oud-inwoners en jawel, het eerste terrasje waar wij op belandden; een beroving van een mevrouw die haar horloge binnen drie seconden kwijt was. Wij zij erg blij met onze moneybelts en houden als bejaarden de armpjes om de tasjes geklemd. We hopen er maar het bestse van, maar het is fijn om met meerdere mensen te reizen zodat je hulp kunt krijgen als je in de shit beland.

Het bewuste terras; ingnorance is bliss









Vanochtend vanuit Rosario, geboorteplaats van Che Guevara, naar hier getourd. Naarstig gezocht naar het huisje waar de reller is geboren, maar dat werd nergens aangegeven, maar toch gevonden. De stad doorgesjouwd, museum gepakt en genoten van de wat meer westerse sfeer echter zonder buitenlandse touristen.
Gister naar het strand geweest want Rosario heeft aan haar rivier een strand.
Heel absurd als je een gigantische coaster langs je ziet glijden (goed zoeken, op de achtergrond), maar erg lekker. Deze keer maar een parasolletje gehuurd, maar voor Karlien haar winterhuidje mocht het niet baten; ROOD! Het hostel was ook erg prettig, prive-zwembad dus we hebben ons even het leven van een rijke voorgesteld en daar kunnen we wel aan wennen ;)

Daarvoor zijn we uit San Juan gekomen waar we naar Valle de la Luna zijn geweest. Spectaculair, wederom, en het was als een tripje naar de maan. Ik zag er wat tegenop om naar de woestijn te gaan omdat San Juan alleen al over de 35 graden was, maar gelukkig hadden we een bewolkte dag. Alles ok tot we op een blokkade botsten omdat de mensen daar geen water hebben. Ons, kleine, last daarvan was dat we drie uur later terug waren.


Vandaag een beetje in de buurt, Palermo, rondgelopen want er was markt. Wij begrijpen maar niet dat er niet meer mensen het vliegtuig naar hier pakken al was het alleen maar om te shoppen. Helaas gaat dat voor mij niet op omdat er maar zoveel in een rugzak past, maar Karlien wil wel wat zooi meenemen dus ik ga dan ook eindelijk weer eens sneupen, lekker.
Morgen de stad in en ik zal van bovenstaand gewauwel wat kiekjes op de site zetten want dat maakt meer duidelijk dan woorden als 'geweldig' en 'spectaculair'. Succes daarzo met het weerstaan van de stormen en ik hoor graag van u en anders kom ik wel weer binnenzeilen.
Suerte!

Mendoza

Het land van zon, wijn, brede straten met overal bomen en parken. Mendoza. Het is hier prettig toeven. Na een fijne rit met de bus (want airco) aangekomen. Onderweg veel onweer en regen gehad, maar desondanks heerlijk geslapen. Lazen we gister in de krant dat het zulk zwaar weer was dat er een dode is gevallen en 4000 mensen geevacueerd moesten worden en na die tijd nog weer meer weerellende daar. Net op tijd ontsnapt!
Karlien is vrijdag aangekomen en die hebben we eerst maar in haar mandje gestopt na een reis van twee dagen. Daarna lekker eten en teuten. Zaterdag dan met zijn 3-en Mendoza verkend en in de middag de omgeving die errug belangrijk is want hier wordt 70 procent van de wijn van Argentinie gemaakt. Dat moesten we zien en natuurlijk ook proeven. Dat beviel wel dus op een terras neergestreken en maar verder wijngeproefd en veel beppen.

Vandaag naar de thermen om van de zon te genieten en ook om te relaxen. Per slot hebben we vakantie. Wij hadden de Nederlandse (rustige) variant voor ogen en waren dan erg verbaasd bij aankomst. Lange rijen mensen, hele families incl. oma, grote koelboxen en zelfs de bbq werd meegenomen. Ietsjes anders dus, maar erg leuk om te zien. We zaten midden tussen de bergen die erg droog en ruig zijn want Mendoza ligt in de woestijn. Beetje dobberen en ondanks drie keer smeren met factor 30 toch weer aangebrand.

Morgen gaan we verder de droogte in; naar San Juan. Eerst hadden we het plan om naar Iguazu te gaan, maar de bussen waren allemaal volgeboekt. Daarom gaan we twee uur noordelijker want daar is de Valle de la Luna. Kunnen we het gaan afleggen, de woestijn in. Van San Juan gaan we naar de geboorteplaats van Che Guevara, Rosario en daarna is Buenos Aires aan de beurt. U gaat het nog zien en ook horen.
Wij gaan zo eten na een dag hard werken/zonnen!
Adios.

Onderweg

Tucuman, nooit naartoe gaan. Immens grote busterminal, hoge temperatuur en luchtvochtigheid en nog zes uur wachten voor de boeg voor het busje ons naar Mendoza brengt alwaar vrijdag Karlien zal opduiken. Industriestad en verder niks dus internetcafe met airco ingedoken, heerlijk.
Afgelopen zondag hebben we Salta alweer achter ons gelaten. Voordat wij aankwamen waren er stormen geweest waardoor bepaalde wegen onbegaanbaar waren en wij konden dus weinig kanten op. Wel zijn we een dag naar Salinas Grandes geweest, de grote zoutvlakte, hebben we Inca-ruines gezien en Pumamarca, de berg met de zeven kleuren.


Heel bijzonder. Ook door Salta gestruind natuurlijk en dat was erg leuk want je had echt een eet- en drinkwijk waar veel leuke tentjes zaten, lekker!
Zondag naar Cafayate gegaan en de weg ernaartoe was erg spectaculair qua natuurschoon dus daar zijn we weer naar terug gegaan om te kijken.
Het heet Quebrada de las Conchas en het zijn rotsen die ik moeilijk kan beschrijven, zo mooi. Ik zeg; gewoon even googelen. Gister zijn we naar Cachi geweest. Ook leuk om te zien, meer cultuur dan natuur en dat houdt het afwisselend, maar het blijft grappig als ze zeggen dat iets 'heel, heel erg oud is' en dan hebben ze het over een schilderij uit 1750. Tja, verwende Europeanen.
Vanochtend de bus genomen om zes uur voor een ritje van zes uur naar hier. Goede aansluitingen doen ze niet aan dus zijn we hier (Tucuman). Cafayate was een hele leuke verassing; alleen maar Argentijnen (on the loose want vakantie) en een lief klein dorpje met een leuk pleintje met leuke tentjes. Het had echt iets van een oase. Tja en soms moet je dan verder, maar goed; ik heb zin in Mendoza (Bodega's proberen) en het zal wel heel gek zijn om straks Karlien hier te zien. Wat we gaan doen weten we nog niet. In ieder geval Buenos Aires en voor de rest zien we het wel.
Goed, ik blijf nog even fijn wachten alhier. Jullie wens ik sterkte met het werk wat na al dat gefeest weer is begonnen. Tot later!

Heet!!!

Hola,

Het is alsof ik in een nieuwe wereld ben aangekomen. Gister afscheid genomen van Mirta en Bariloche waar het waaide en een graadje of 20 was. In de avond via Buenos Aires in Salta beland waar het heet is (ik vermoed zo over de 30 graden, maar de Argentijnen zeggen dat het 40 is) en waar de sfeer echt Latijns-Amerikaans is; kleine straatjes met razend verkeer, palmbomen, oude koloniale huizen, luiken dicht, siesta, strakblauwe lucht, chaos enz.
Wij moeten wennen want het is en de hitte en toch een beetje een cultuurschok. We zitten in een heel mooi hostel met een schildpad als huisdier en vandaag hebben we de excursie van morgen geregeld naar Salinas Grandes en alles wat daarbij hoort. Daarna hebben we een dag vrij en dan gaan we naar een kleiner stadje in de buurt. En daarna weer terug naar Salta want dan gaan we allebei een andere kant op. Tot die tijd kuieren we hier een beetje rustig rond. Goed, wij nemen zo waarschijnlijk een siesta. Hasta luego.

Año nuevo

2007, daar zijn we dan!
Voor jullie allemaal de beste wensen voor dit jaar. Dat jullie wensen en dromen maar uit mogen komen!
Mijn begin van dit jaar was meer dan bijzonder. Zondag met een Brits koppel en Anita afgereisd naar de campo waar Arie (afkorting van Ariana) woont, een goed uur met de auto en dan een rivier over. Een dorpje kan je het niet eens noemen, zo klein en afgelegen. Ze had vrienden uitgenodigd en zo was er een mix van Europeanen en Latino's van verschillende leeftijden. Geit aan het spit, wijntje en smullen maar. Geen radio dus het nieuwe jaar hebben we min of meer gegokt waarna we hebben gedronken en gedanst; salsa, wals, merengue enz. Heel, heel gezellig.
Maandag vroeg op (mannelijke poes als gezelschap)om achterin een caddy een dik uur de bergen in te rijden naar een andere campo. Middle of nowhere en dan echt de middle of nowhere! Een huis zonder niks, nada aan voorzieningen waar in de winter de vrouwen en kinderen vertrekken naar de dorpen om daar te overleven want het is in de winter niet te bereiken met een auto. Daar wonen dan de echte gaucho's en gister was het feest omdat de paarden werden gemerkt. Daarom eerst twee geiten aan het spit, salades, fruit en noga en daarna op naar de kraal waar vijf gaucho's met lasso insprongen om de knollen te vangen en daarna te kortwieken (anders weet je niet welke je al hebt gehad) en daarna merken. Jongens, wat een spektakel; een achtergrond van ruige natuur en bergen, veel wind, veel stof en rennende paarden, mannen met lasso's, helemaal super om te zien en mee te maken.

Helaas moesten we op tijd weer terug zijn want het laatste pontje ging om zeven uur over en anders konden we niet meer terugkomen in Bariloche.
Vandaag dan de laatste dag, wassen, vast wat inpakken en nog een doosje chocolade halen voor Mirta, laatste keer lunchen in La Esquina en straks laatste wijntje in the Map room en daarvoor vast nog een ijsje in het park in het zonnetje. Mirta heeft voor mijn laatste diner haar kids en Joji uitgenodigd dus dat wordt ook wel gezellig. En dan morgen het reizende leven tegemoet! We vliegen om een uur naar Buenos Aires en daarna naar Salta waar we dan morgenavond zullen zijn. I'll keep you posted.
Chau,
Nynke