Night in Bangkok

Titel slaat op liedje wat ik altijd erg spannend heb gevonden omdat het ging over ver en exotisch Bangkok. Nu ben ik er alweer terug en ik ga er mijn laatste nacht van mijn wereldreis doorbrengen!
Raar en onwerkelijk dat ik alweer terug ga. Reizen is een levensstijl die mij wel bevalt en ook goed afgaat. Het zal wel wennen worden in kikkerland, brrr...... Maar wie weet, ga ik weer snel de hort op en nieuwe avonturen tegemoet. Daarnaast ga ik mijn familie en vrienden weer zien en daar heb ik dan wel weer heel erg veel zin in. Vul de drankvoorraad maar vast aan!
Geen seconde spijt gehad van deze reis, misschien dat ik het veel eerder had moeten doen, maar dan had ik al die leuke mensen die ik nu heb leren kennen nooit ontmoet. Het klinkt vast zweverig maar ik ben blij dat ik mijn droom heb geleefd. Veel mensen gaan door het leven en dromen van iets. Ik kan zeggen dat ik het heb gedaan en dat alleen al pakt niemand mij nooit meer af.

Vandaag en morgen zullen in het teken staan van shoppen. Ja, nog meer! En een laatste Thai massage (die van gister deed erg veel pijn) en nog een paar keer smullen van het eten hier. Het is wel weer wennen om in zo'n grote stad te zijn nadat we van de afgelegen eilanden kwamen. Daar zijn we voornamelijk erg lui geweest. Heerlijk.

OK, dit was, voorlopig, mijn laatste post. Ik ga er in het 'gewone' leven niet mee door, maar wie weet wat er aan de horizon verschijnt en dan type ik misschien wel verder.

Oant sjen.

New World

Hai,

Weer een wereld ontdekt, er komt geen eind aan mijn reis en avonturen want... snorkelen. Gaaf!!! Vier dagen op Ko Tao gezeten, een van de mooiste duik- en snorkeleilanden van de wereld (volgens bronnen). Wij zaten erg afgelegen: gekkos' en kakkerlakken in de bungalow, mooi uitzicht op het parelwit strand met palmbomen en mooie blauwe luchten, 's nachts een heldere sterrenhemel, allemaal precies zoals in de vakantiefolder! Super en dus bijna geen kip/mens te bekennen.
De onderwaterwereld heeft mij ook alweer ingepakt; de kleuren en planten en vissen en daarbij de totale stilte en het gevoel van vliegen... Ik kon er geen genoeg van krijgen dus we gaan nu dan ook iets zuidelijker naar het volgende eiland, Ko Paghnan, waar we verder zullen snorkelen en zwemmen en nog even heerlijk niks doen behalve dan eten, drinken en slapen.
Mmmmmmmmmmmmmmmmm.....................................................

Opkomend verstand

Tja, de tandarts had het al gezegd: "Ze komen door als je er het minste behoefte aan hebt". En hij had gelijk. Mijn verstand wil door het tandvlees naar boven en aangezien ik dat als blondje niet ken, is het een zware bevalling die ik alleen maar doorsta met een regelmatige dosis ibuprofen. Heb zelfs bij moeten kopen want al mijn medicijnen heb ik aan Cubanen gegeven. Spoelen met waterstofperoxide (tip van de mondhygieniste waar we mee reizen) en maar hopen dat het overgaat. En bij terugkeer eerst een ritje naar de tandarts, eruit!

We zitten in Chiang Mai. Nog niet gewend aan de vlotte bussen hier, heeft Catherine bij aankomst eerst maar even gevraagd waar we waren en we waren alledrie hogelijk verbaasd er al te zijn. ' He, we're in Chiang Mai!". Hotel gezocht en we gaan zo de nachtmarkt op om even te sjoppen aan fake en vals spul. Pingelen.

Sukothai was mooi. De oude-Siam hoofdstad ligt even buiten de nieuwe stad en daar zijn wij met een fiets doorheen gekard. Ik had een blauwe turbo met gelijkgekleurd mandje, hoe cool! Met wat fantasie kon je daar de oude glorie en rust door de ruines, vijvers en groene bomen heen zien. Onderhand wel Wat (tempel) overkill aan het opbouwen dus we zijn ze aan het inperken en kiezen er een paar uit om de waardering wel te behouden. Van de boedha's krijgen we ook maar geen genoeg, heb er al honderden geschoten, maar ach............

En verder blijft het genieten van het leven hier: meedoen met de gym op een plein, nog eens een voet- of Thai massage, eten, eten en nog eens eten, vriendelijk glimlachen en gewoon doorzweten want de hitte blijft. Dat heeft wel als voordeel dat het hier nu laagseizoen is want hoe mooi en leuk ik Thailand ook vind, het is wel platgelopen door de toeristen en dat merk je wel. Jammer voor mij, maar fijn voor de Thai die er van moeten leven.

OK, wij dames gaan doen waar we goed in zijn; Shoppen!

Thailand

Mijn achtergrond op dit moment: 37 graden, hoge luchtvochtigheid, alle porien wagewijd open en een internet cafe waar zo'n 20 kids aan het gamen zijn. Ik ben in Thailand!

Dinsdag hier aangekomen uit Hong Kong en Catherine en ik hadden afgesproken in een hotel waar ze een zwembad hadden en we hebben de hele middag zitten beppen. Daarna twee dagen in snikheet Bangkok op sjouw geweest en in een sprookjeswereld van tempels en boedha's gestapt. En de Thai glimlachen inderdaad veel. Ons ook nog onderworpen aan een Thai massage waarbij je alle kanten wordt opgetrokken en gedaan en waar ze alles in de strijd gooien om je soepel te kneden.

Minder is het feit dat je hier echt veel en vaak wordt geconfronteerd met dikbuikige, oude en zweterige westerse mannen op jacht naar een (jong) meisje of jongetje. Misselijkmakend. Vooral hun houding: hun gedrag is normaal. Ratten. Ik moet er geen Nederlander tussen vinden want ik achterhaal naam en adres en hij gaat eraan.

Vandaag de trein genomen naar Ayutthaya. Loeiend heet, maar voor 30 eurocent moet je niet mopperen. We zitten nu in een waanzinnig hotel: op palen, aan een grote vijver en een superleuke eigenaresse. Net even wat gegeten en dat blijft voor mij elke keer een feestje: zalig dus ik begin de dag al met rijst en garnalen en allemaal dat soort dingen. Gelukkig ben ik hier nog even. Het is een supergoedkoop land, unbelievable. Overnachten kan je al voor 3 euro en eten voor 3 personen voor 1 euro 50. Ik zing het dus nog wel even uit!

Over een paar dagen trekken we verder naar het noorden en de enige planning die we tot nu toe hebben is eindigen op een Bounty-eiland. Jullie lezen het vanzelf wel.

Verdwaald in de vertaling

Regen, regen en nog eens regen. Jetlag, te veel drinken en onweer gaan niet goed samen dus ik zat vanochtend om vijf uur rechtop in bed en heb niet weer geslapen. Mijn gekke hostelgenoten heb ik maar niet opgezocht want die had ik een aantal uur daarvoor al achtergelaten in benevelde toestand.

Het hoost hier dus ik ben een beetje verloren. Geen zin in musea. Ben naar het uitzichtspunt van Hong Kong geweest waar ik net op tijd was want een paar tellen later zat ik letterlijk met mijn hoofd in de wolken. Onderweg een erg rijke Australische zakenman tegengekomen en samen hebben we een hele tijd gepraat en koffie gedronken.

Hong Kong is echt een stad waar je de meest vreemde exemplaren qua mensen tegenkomt.
Kan ook aan mij liggen natuurlijk. Veel reizigers die ik nu tegenkom staan op het punt om terug naar huis te gaan en daar ben ik ook naartoe aan het lopen. Aan de ene kant iets waar ik niet aan wil denken, maar voor mij is het wel tijd, denk ik. Ik heb zo veel extremen gezien en ik kijk nergens meer van op. En dat is wat ik nu een beetje begin te missen; de kick van iets nieuws en spannends zien. Die is een beetje weg. Ik geniet nog wel, daar niet van, maar het is normaal aan het worden om maar door te gaan en steeds nieuwe dingen te beleven. Wat echter niet wil zeggen dat ik zin heb om weer een geregeld leven te gaan leiden want ik ben bang dat dat lelijk tegen zal gaan vallen.

Anyway, Hong Kong; Gister met de boot naar Lantau geweest naar een klooster. Magisch want wolken die om het hoofd dreven van de kolosale boedha. Daarna nog door Hong Kong gedwaald. Het is een bizarre stad: hectisch, allemaal karakters, gesteggel met stokjes (de Chinezen hebben veel pret om mij), restaurants, westerse luxe, miljoenen Chinezen, veerboten over het water, wolkenkrabbers, technologie, oude tempels ingeklemd tussen de laatste flatgebouwen enz.

Morgen nog een dag voor ik naar Bangkok ga. Ik denk dat ik naar Macau ga, de eerste nederzetting van Hong Kong. En dan met Catherine reizen. Van wat ik hoor zal het daar bloedheet zijn, maar dat is het hier ook dus we zullen het wel overleven.

Volgende keer vanuit Thailand!

Hong Kong

Hallo,

Wel alweer erg lang geleden maar druk, druk, druk: genieten, uitgaan, familie en vrienden.........
In Canada een geweldige tijd gehad.
Montreal; Nathalie weer gezien die ik nog kende van Argentinie, met Mylene uit eten geweest van Cuba (die ook maar de zak heeft genomen om te gaan reizen) en met Sander en Nat op stap, allemaal erg leuk.
Ottawa: Famous first words: Go Sens Go! Play offs van ijshockey in de kroeg en live. Meer dan gaaf, zit nog te grijnzen als ik eraan denk.
En toen naar Pelham, mijn tweede thuis bij Jan en Caty; borreltje, shoppen, Niagara Falls, Lauren en geweldig leuke visite;)

Van tevoren leken twee weken Canada mij meer dan genoeg, maar het had dus wel wat langer kunnen duren. Ook vanwege mijn bankkaarten want de Rabobank besluit nieuwe in te voeren (hoe moet ik die nu afhalen?) en ik ben dus nu op sjouw met geleend geld. Ook nog gestress dus.

Nu in Hong Kong. Ik wilde weer warmte, nou ik heb het! Hoge luchtvochtigheid met 30 graden, maar wat een stad; hectisch, druk, modern met Aziatisch, waanzinnig. Ga zo snel de stad in. Maar niet gaan slapen om door de jetlag heen te komen want ik ben door de datumgrens heengegaan en ik ben dus zo even een dag kwijt.

OK, even heel kort want ik ben waarschijnlijk erg chaotisch door de jetlag.
Later wel weer meer.

Reisdag

Hola of vanaf nu Hello,

Ottawa, Canada. Gisteravond aangekomen na een lange reisdag.

Begonnen in Cancun waar ik erg moe aankwam want een nacht niet geslapen en om 4:30 stond mijn taxi al voor het hotel in La Habana. Afscheid genomen van Wilco waar ik heel fijn mee heb gereisd. In Cancun een hotel gezocht en twee uurtjes gepit en toen de bus naar het strand genomen waar ik heerlijk in de zee heb gedobberd. Helaas konden mij de stranden niet zo bekoren als de pareltjes van Cuba. Taco's gegeten en vroeg naar bed want wederom om 3:30 op om het vliegtuig naar Dallas te nemen. Ik was de laatste die het vliegtuig inging en als beloning ben ik uitgebreid onderzocht en gedaan, brrrrrrrr.

In Dallas kon ik meteen naar buiten (roken!) en daar kwam ik een redneck tegen die ontzettende ruzie had gehad met een beambte dus die heeft haar zieltje bij mij uitgestort. Vervolgens nog een hele tijd met een Zwitserse geklept die mij een cd met regetton gaat opsturen en toen moest ik ook alweer naar mijn vlucht naar Chicago.

Ik moest zelf met de bagage door de douane. Helaas hebben ze opgelet want ik had een Cubaanse stempel in mijn paspoort (sorry Anneke) en ik ben dan ook uitgebreid ondervraagd, maar ze waren vriendelijk genoeg en omdat ik door ging naar Canada was er geen probleem. Gaf mij wel te denken dat ik ze vriendelijk vond want de vorige keer vond ik datzelfde gedrag streng. Vergeleken met de Cubaanse douane zijn de Amerikanen dotjes.

In Chicago kwam ik nog geld tekort voor mijn koffie en broodje, maar een Amerikaanse hielp mij door bij te leggen. Tja, daar gaan de vooroordelen.........

En nu de westerse wereld. Ik voel me ontregeld. Ik wil steeds in het Spaans beginnen en ik baal er nu al van dat ik het een dag niet heb gesproken. Verbaasd heb ik naar alle winkels en junkfoodrestaurants gekeken, wat een aanbod! Geen politie of heel weinig op straat en ze zijn gewoon vriendelijk tegen je. Veel blanken en vooral veel stilte. Mensen lezen een boekje of krantje, bellen of kijken tv, maar nergens gelach of geschreeuw of het 'oye' of ' tssssssssssss' . Hier praten vreemden niet met elkaar. 's Avonds is het stil op straat, geen mens te zien. Ook de luxe is vreemd: in wc's altijd papier en het moet hier weer in het toilet in plaats van in de prullenbak ernaast. Bovendien zijn ze schoon. Water weer uit de kraan drinken en meer van dat soort kleine dingen. Ik vind het heel erg jammer dat mijn tijd in Latijns Amerika en Cuba er alweer op zit. Een half jaar vliegt zo voorbij. Ik zou zo overnieuw willen beginnen en het nog eens beleven.

De heimwee zal hopelijk wel slijten en ik ga nu genieten van Canada. Heb heerlijk geslapen en vanavond ga ik met Sander naar de kroeg om naar de play offs van het IJS(!!!)hockey te kijken. Morgen naar Montreal waar ik met Nathalie (van Argentinie) heb afgesproken. Daar wil ik een paar dagen blijven en dan via Ottawa afdalen naar de Niagara Falls en Toronto. Ook niet verkeerd.

Saludos de mi.